مدتی پیش موزه بریتانیا، که از منشور کوروش نگهداری می‌کند، اعلام کرد: پیگیر انتقال و نمایش منشور باستانی کوروش به موزه ییل شهر نیوهیون ایالت کنتیکت آمریکا برای مدت محدودی است و پس پیموده شدن این بازه زمانی، نسبت به انتقال این اثر باستانی به بیت‌المقدس اقدام خواهد کرد.

عزت‌الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، در واکنش به این موضوع به تابناک گفت: این کتیبه متعلق به ملت ایران و تمدن جهانی است و چنین تصمیمی از سوی موزه بریتانیا، قطعا صحیح نیست؛ بنابراین ما در حال پیگیری حقوقی این موضوع از مجامع‌ بین‌المللی هستیم.

تاریخچه پیدایش منشور کوروش
در سال ۱۸۷۹ میلادی «هرمزد رسام» باستان‌شناس کلدانی در منطقه‌ «بابل» (سرزمین کنونی عراق) این استوانه را کشف کرد. در کتاب‌های منتشره درباره‌ این استوانه، محل کشف آن نزدیک روستای «جمجمه» آورده شده است. هرچند تعیین محل دقیق کشف این استوانه مشکل است، عقیده‌ غالب این است که منشور کوروش داخل یک دیوار در بخش جنوبی این روستا کشف شده است. رسام پس از کشف استوانه، آن را بسته‌بندی کرد و به موزه‌ بریتانیا فرستاد.

این استوانه برای نخستین‌بار توسط «تئو فیلوس پینچز» خوانده شد. او متخصص خط میخی بود و در ابتدا فکر می‌کرد این منشور نیز مانند دیگر منشورها، اطلاعاتی درباره‌ یک علم دارد، ولی وقتی به نام کوروش رسید، متوجه شد این استوانه اهمیت بیشتری نسبت به دیگر استوانه‌های کشف‌ شده دارد. به همین دلیل، استوانه را به «سر هنری راولینسون» (کسی که خط میخی را رمزگشایی کرد) برد. استوانه‌ کوروش پس از خوانده شدن و رسیدن به این حقیقت که متعلق به ایران و کوروش بزرگ است، در روز فتح بابل «هفتم آبان‌ماه» توسط «سر هنری راولینسون» در یک جلسه‌ رسمی در آلمان، به مردم جهان معرفی شد.