صورتی که حملات آمریکا یا اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای یا اهداف دیگر ایران از سر گرفته شود، حوثی‌ها ممکن است در همان زمان برای مسدود کردن باب‌المندب تلاش کنند، درست همان‌طور که ایران تنگه هرمز را مسدود می‌کند.

اندیشکده آمریکایی استیمسون در مقاله‌ای به بررسی حملات هوایی آمریکا به انصارالله (حوثی ها) یمن پرداخته که در ادامه آمده است.

همان‌طور که ایالات متحده به همراه اسرائیل ادعای موفقیت در حملات خود به تأسیسات هسته‌ای ایران را مطرح می‌کند، پیشینه یک عملیات هوایی پیشین آمریکا علیه جنبش حوثی‌ها در یمن بیش از آنکه نقطه قوت باشد، نتایجی مختلط داشته است.

دونالد ترامپ در ماه مه آتش‌بس اعلام کرد و مدعی شد که پس از سه ماه بمباران آمریکایی، گروه حوثی «تسلیم» شده است. بسیاری از تحلیلگران در صحت این ادعا تردید دارند.

پس از حمله اسرائیل به ایران در ۱۳ ژوئن، حوثی‌ها چند موشک بالستیک به شهر یافا در اسرائیل شلیک کردند و اعلام کردند که این حملات را با هماهنگی ایران انجام داده‌اند. درگیری میان حوثی‌ها و اسرائیل ادامه یافته است؛ اسرائیل در ۶ ژوئیه بندر‌های تحت کنترل حوثی‌ها را هدف قرار داد، پس از آن‌که این گروه یک کشتی را در دریای سرخ مورد حمله قرار داد

حوثی‌ها کشتی با پرچم لیبریا را غرق کردند؛ با اعلام اینکه این کشتی به مقصد بندری در اسرائیل حرکت می‌کرد. با این حال، حوثی‌ها حتی پس از پیوستن دولت ترامپ به حملات اسرائیل علیه تاسیسات هسته‌ای ایران، آتش‌بس خود با آمریکا را حفظ کرده‌اند.

اکثر ناظران معتقدند که عملیات هوایی قبلی آمریکا علیه حوثی‌ها تنها موفقیت‌های نظامی جزئی داشته و در واقع چهره و قدرت حوثی‌ها را در این کشور جنگ‌زده تقویت کرده است.

ایالات متحده در آوریل حملات هوایی خود را علیه یمن شدت بخشید، پس از آن‌که حوثی‌ها اعلام کردند کشتی‌های اسرائیلی عبوری از دریای سرخ و دریای عرب را هدف خواهند گرفت. وقتی ترامپ در تاریخ ۶ مه پایان حملات هوایی را اعلام کرد، پس از آتش‌بس میانجی‌گری‌شده توسط عمان، هر دو طرف ادعا کردند که دیگری «عقب‌نشینی» کرده است.

حوثی‌ها متحمل خساراتی شدند و توان نظامی آنها نیز اندکی تحلیل رفت، در حالی که حملات موشکی و پهپادی‌شان به اسرائیل چندان تأثیرگذار نبود.

بنا بر گزارش‌های حوثی‌ها، حملات آمریکا و اسرائیل زیرساخت‌هایی را در مناطقی از یمن که تحت کنترل این گروه است، از جمله استان الحدیده و بندر استراتژیک آن، به شدت تخریب کردند؛ با برآورد خسارتی بیش از ۱ میلیارد دلار.

در مقابل، حوثی‌ها دست‌کم ۱ میلیارد دلار برای ارتش آمریکا هزینه ایجاد کردند، از جمله سقوط چند پهپاد آمریکایی و دو جنگنده چندمیلیون‌دلاری، از جمله یک جنگنده اف/ای-۱۸ سوپر هورنت که از عرشه یک ناو هواپیمابر سقوط کرد.

محمد العریانی، پژوهشگر در Yemen Policy Center، گفت که کارزار آمریکا «موفقیت تاکتیکی نسبی، اما شکست راهبردی» بود. به گفته او، حملات هوایی آمریکا که عمدتاً با تصاویر ماهواره‌ای هدایت می‌شد، با نابود کردن اهدافی مانند تأسیسات مونتاژ، توان حوثی‌ها برای انجام حملات پهپادی گسترده به مسیر‌های دریایی را محدود کرد.

طبق آمار منتشرشده توسط فرماندهی مرکزی ایالات متحده (CENTCOM) در ماه مه، حملات موشکی بالستیک حوثی‌ها ۶۹٪ و حملات پهپادی ۵۵٪ کاهش یافت، اقدامی که پنتاگون آن را «عملیات روف ریدر» نامید.

با این حال، این کارزار نتوانست به هدف اصلی خود یعنی تضعیف معنادار توان نظامی کلی حوثی‌ها دست یابد. العریانی گفت: «کمبود اطلاعات میدانی برای شناسایی و نابودسازی دارایی‌های پنهان حیاتی، مانند انبار‌های موشک بالستیک وجود داشت.»

به‌طور مشابه، الکس آلمیدا، رئیس تحلیل امنیتی در شرکت مشاوره ریسک Horizon Engage، گفت که «ماموریت شکست خورد»، زیرا «آمریکا دو گروه ضربتی ناو هواپیمابر، بیشتر ناوگان B‑۲، F‑۳۵‌ها و … را اعزام کرد، تنها برای بازگشت به وضعیت پیشین. حتی پیش از آغاز عملیات، حوثی‌ها ماه‌ها بود کشتی‌های آمریکا را هدف نگرفته بودند.»