سال به سال بانک‌ها دارند از رسالت ذاتی خودشان دورتر می‌شوند، وظیفه‌ای که برای آنها تلکیفی قانونی معین کرده بود که به شهوندان تسهیلات و خدمات ارائه دهند، اما به شکل عجیبی حال همان تسهیلات با «تشکیلاتی» همراه شده است که دست شهروندان را هر بار از آن دورتر می‌کند. همین چند روز پیش بود که علی‌اکبر علیزاده نماینده مجلس اعلام کرده بود که بانک‌ها هر راهی را می‌روند که به شهروندان وام ندهند و آنطور که او گفته بود بیش از آنکه به مردم وام بدهند به خودشان وام داده‌اند!

یکی از وعده‌های دو سال پیش دولت هم مربوط به همین قصه بود. اینکه دولت از ارائه وام‌های خرد ( تا ۱۰۰ میلیون تومان) بدون ضامن خبر داد و البته که بانک مرکزی هم اعلام کرد با بانک‌هایی که در این مورد سنگ‌‍اندازی کنند برخورد خواهد کرد. در حافظه دو ساله اخبار رسانه‌ها نمی‌توانبه خبری از برخورد بانک مرکزی با بانک‌های متخلف به خبری دست یافت اما تا دلتان بخواهد این خبرها مملو از گلایه‌هایی است که مردم از عدم ارائه تسهیلات دارند. ماجرا اما جالب‌تر هم شد. وقتی مسیر اخذ تسهیلات را سربلند بیرون آمدن از سامانه‌ «اعتبارسنجی» اعلام کردند. از همان ابتدا قرار بود این سامانه با بررسی سابقه مالی افراد و مولفه‌های بدیهی همچون عدم بدهی افراد به بانک و نداشتن چک برگشتی و میزان قسط‌های پرداختی برای افراد معین کند که در سه سطح کم (تا ۳۰ میلیون تومان)، متوسط (تا ۵۰ میلیون تومان) و بالا (۱۰۰ میلیون تومان) می‌توانند وام بگیرند. همین موانع از تعداد متقاضیان وام‌ها کم کرد اما همین هم انگار به مذاق بانک‌ها خوش نیامده است چرا که به مولفه‌های این اعتبارسنجی حالا موارد عجیب دیگری هم اضافه شده است، از جمله نداشتن جریمه رانندگی! به این معنا که اگ شما جریمه رانندگی پرداخت نشده داشته باشید احتمالا از فهرست دریافت وام خارج می‌شود. راه هزارم برای آنکه بانک‌ها وام ندهند!